Mój zeszyt na przepisy Empik – jak odnalazłam porządek w kuchennym chaosie

Kuchenna rewolucja zaczyna się od jednej kartki papieru

Pamiętam ten dzień jak dziś. Sobotnie popołudnie, w kuchni unosił się zapach paniki, a nie obiecanej szarlotki. Miała być gwiazdą spotkania z przyjaciółmi, a ja, otoczona chmurą mąki, gorączkowo przewijałam ekran telefonu tłustym palcem. Gdzie był ten przepis? Zapisałam go na Pintereście? A może to był zrzut ekranu? Czy jednak link wysłany przez siostrę na Messengerze? Chaos. Totalny, przytłaczający chaos. W telefonie miałam setki cyfrowych notatek, w laptopie folder „PRZEPISY_WAŻNE”, który pękał w szwach od nieposegregowanych plików. Wtedy, pośród tej kuchennej katastrofy, zrozumiałam. Koniec z tym. Potrzebuję czegoś realnego, czegoś, co mogę dotknąć, otworzyć i co nie zablokuje mi się w najważniejszym momencie. Potrzebowałam prawdziwego zeszytu na przepisy. I tak zaczęła się moja przygoda, której celem był idealny zeszyt na przepisy empik.

W dzisiejszych czasach wszystko mamy w chmurze, na dyskach, w aplikacjach. To wygodne, ale w kuchni, miejscu pełnym pary, wilgoci i, nie oszukujmy się, bałaganu, elektronika często zawodzi. Ile razy ekran gasł wam w trakcie mieszania ciasta? Albo telefon lądował niebezpiecznie blisko miski z sosem? Powrót do papieru to dla mnie nie był krok w tył, a raczej świadomy wybór spokoju i organizacji. Chciałam stworzyć swoją własną, osobistą książkę kucharską, która będzie świadkiem moich kulinarnych wzlotów i upadków.

Wyprawa do sklepu – w poszukiwaniu tego jedynego

Wiedziałam, gdzie zacząć poszukiwania. Empik od zawsze był dla mnie miejscem magicznym, pełnym zapachu papieru i obietnic ukrytych na półkach. Już samo przeglądanie oferty online przyprawiło mnie o zawrót głowy. Setki opcji. Od minimalistycznych, niemal ascetycznych notesów, po te w stylu retro, z kwiecistymi okładkami przywodzącymi na myśl zeszyt babci. Były też te zabawne, z humorystycznymi napisami. Zastanawiałam się, który z nich najlepiej wpasuje się w styl mojej kuchni, bo przecież taki notes to też element wystroju, coś, co może dumnie leżeć na blacie. Zależało mi, żeby pasował do reszty, o czym można poczytać na portalach wnętrzarskich takich jak urzadzamy.pl.

Kiedy w końcu dotarłam do sklepu stacjonarnego, poczułam się jak dziecko w sklepie z cukierkami. Dotykanie faktury okładek, sprawdzanie grubości kartek, przewracanie stron… To doświadczenie, którego nie da się zastąpić klikaniem myszki. Zobaczyłam, że zeszyt na przepisy empik to nie jest jednolita kategoria. Były tam klasyczne zeszyty w twardej oprawie, były praktyczne segregatory, które od razu przypadły mi do gustu. Możliwość wpinania i wypinania kartek, przekładania przepisów – to było to, to czego szukałam. Znalazłam nawet specjalny zeszyt na przepisy empik z przegródkami, który pozwalał od razu podzielić receptury na zupy, dania główne, desery i moje ukochane przekąski na imprezę. To było genialne w swojej prostocie. Wiedziałam, że to ułatwi mi życie.

Spędziłam tam chyba z godzinę, przekładając w rękach kolejne modele. Każdy zeszyt na przepisy empik opowiadał inną historię i kusił, by to w nim zapisać te moje, kulinarne opowieści.

Moje kryteria wyboru, czyli na co warto zwrócić uwagę

Wybór nie był łatwy, więc żeby nie zwariować, stworzyłam sobie w głowie krótką listę kryteriów. Po pierwsze, okładka. Musiała być twarda i najlepiej laminowana. Jestem straszną niezdarą, więc plamy z sosu pomidorowego czy ciasta drożdżowego to u mnie norma. Taka okładka daje szansę na szybkie przetarcie i uratowanie notatek. Po drugie, papier. Nienawidzę, kiedy długopis przebija na drugą stronę. Kartki musiały być grube, kremowe, takie, po których aż chce się pisać.

Po trzecie – układ. Zastanawiałam się, czy wolę gotowe rubryki (składniki, wykonanie, czas pieczenia), czy zupełnie czyste strony, które dają pełną wolność. Ostatecznie postawiłam na kompromis: segregator z kartkami, które miały delikatny, minimalistyczny nadruk, ale pozostawiały dużo miejsca na moje własne notatki, rysunki czy wklejane zdjęcia. Wiele osób zastanawia się, jeśli chodzi o zeszyt na przepisy empik cena jest adekwatna do jakości. W moim przypadku, wydałam trochę więcej na model w formie segregatora i absolutnie nie żałuję. Ta inwestycja zwraca mi się każdego dnia w postaci świętego spokoju. Wybierając swój zeszyt na własne przepisy empik, warto pomyśleć o tym, jak gotujemy i czego naprawdę potrzebujemy. Dla mnie elastyczność była kluczowa.

Ostatecznie mój wybór padł na piękny, granatowy segregator ze złotymi zdobieniami. Wyglądał elegancko, ale bezpretensjonalnie. To był ten idealny zeszyt na przepisy empik, który zdawał się na mnie czekać.

Więcej niż przepisy – mój osobisty pamiętnik kulinarny

Szybko okazało się, że mój nowy nabytek to coś znacznie więcej niż tylko zbiór receptur. Stał się moim kulinarnym pamiętnikiem. Przy przepisie na sernik babci dopisałam krótką anegdotę o tym, jak kiedyś pomyliłam sól z cukrem. Przy recepturze na eksperymentalne ciasto czekoladowe z chili zanotowałam reakcje znajomych. Ten zeszyt na przepisy empik zaczął żyć własnym życiem. Wklejam do niego zdjęcia udanych wypieków, zasuszone zioła z ogródka, a czasem po prostu bazgrzę coś na marginesie, gdy rozmawiam przez telefon w kuchni.

Założyłam w nim specjalną sekcję na przepisy sezonowe, na przykład na dania z grilla, gdzie króluje ser halloumi. Kolejna zakładka to “Tradycja”, gdzie z namaszczeniem wpisuję przepisy przekazywane w mojej rodzinie z pokolenia na pokolenie. Te pożółkłe kartki z pismem babci i mamy to prawdziwy skarb. Teraz mają swoje bezpieczne miejsce. Kiedyś myślałam, że profesjonalne książki kucharskie to jedyne źródło wiedzy, ale teraz wiem, że nic nie zastąpi takiej osobistej kolekcji.

Jest w tym coś niesamowicie terapeutycznego. Sam akt ręcznego przepisywania receptur uspokaja, pozwala skupić myśli. To chwila tylko dla mnie. Mój zeszyt na przepisy empik stał się też idealnym pomysłem na prezent. Kupiłam już dwa kolejne dla przyjaciółek, które, tak jak ja kiedyś, tonęły w cyfrowym chaosie. Do każdego włożyłam na start jeden ze swoich sprawdzonych przepisów i odręczną dedykację. To upominek od serca, który jest i praktyczny, i bardzo osobisty. Pytanie, gdzie kupić zeszyt na przepisy w empiku, jest proste – są dostępne i online, i stacjonarnie, więc każdy znajdzie coś dla siebie.

Mała rzecz, a tak wiele zmienia

Patrząc wstecz, ta mała decyzja o zakupie notesu naprawdę zmieniła moje funkcjonowanie w kuchni. Skończyła się frustracja i nerwowe poszukiwania. Zamiast tego jest radość, porządek i poczucie, że tworzę coś trwałego. Coś, co może kiedyś przekażę swoim dzieciom. Ten niepozorny przedmiot to teraz serce mojej kuchni. Jeżeli też czujecie, że tracicie kontrolę nad swoimi kulinarnymi inspiracjami, może to jest znak? Może i Wam potrzebny jest idealny zeszyt na przepisy empik. Czasem najprostsze rozwiązania są najlepsze. Idźcie i stwórzcie swoją własną, zapisaną ręcznie historię smaków. To przygoda, której nie pożałujecie. Gwarantuję.