Mój przepis na kremówkę papieską, który smakuje jak u babci

Pamiętam to jak dziś. Niedzielne popołudnie u babci, w całym domu unosił się zapach wanilii i pieczonego ciasta. A ja, mała dziewczynka z warkoczami, czekałam z niecierpliwością, aż na stole wyląduje ona – królowa wszystkich deserów, kremówka. Dla mnie to nie było zwykłe ciasto. To był smak dzieciństwa, bezpieczeństwa i bezwarunkowej miłości. Babcia zawsze mówiła, że jej przepis na kremówkę papieską to tajemnica przekazywana z pokolenia na pokolenie. Dziś, po latach prób i błędów, chcę się z Wami podzielić tą magią, bo wiem, że to najlepszy przepis na kremówkę papieską, jaki znam.

To coś więcej niż deser. To kawałek historii, nierozerwalnie związany z postacią Jana Pawła II i jego ukochanymi Wadowicami. Ta słynna anegdota o zakładzie po maturze, kto zje więcej kremówek, nadała temu prostemu ciastku status legendy. I choć napoleonka była znana wcześniej, to właśnie ta historia sprawiła, że w sercach Polaków na zawsze zagościła jako “papieska”.

Jeśli marzycie, żeby poczuć ten smak, tęsknicie za autentycznością i chcecie stworzyć coś, co wywoła uśmiech na twarzach Waszych bliskich, to jesteście w dobrym miejscu. Ten przepis na kremówkę papieską przeniesie was do małej cukierni w Wadowicach i pozwoli delektować się kawałkiem słodkiej, polskiej tradycji. Nawet jeśli sięgniecie po gotowe ciasto francuskie, obiecuję, że efekt będzie powalający.

Co tak naprawdę kryje się za legendą wadowickich kremówek?

To pytanie zadawałam sobie wiele razy, próbując odtworzyć ten idealny smak. Kremówka papieska to dla mnie symbol. To dwa chrupiące, złociste blaty ciasta francuskiego, które pękają z cudownym trzaskiem, i aksamitny, puszysty krem budyniowy, który rozpływa się w ustach. To słodycz idealnie zbalansowana, bez grama mdłej nuty. Tylko czysta, otulająca wanilia. Właśnie ta prostota jest jej największą siłą. Przygotowując ten deser, poczujesz prawdziwą magię. Wiele osób szuka w sieci, jaki jest ten jedyny, oryginalny przepis na kremówkę papieską z Wadowic. Myślę, że sekret nie tkwi w jednej, spisanej na kartce recepturze, ale w sercu, które wkładamy w jej przygotowanie. Każdy dobry przepis na kremówkę papieską musi mieć w sobie to “coś”.

Czego potrzebujemy, żeby stworzyć tę magię?

Przygotowanie legendarnej kremówki wcale nie wymaga składników z drugiego końca świata. Wszystko, czego potrzebujesz, pewnie masz już w swojej kuchni. Kluczem jest jakość, a mój przepis na kremówkę papieską bazuje właśnie na dobrych produktach.

Po pierwsze, ciasto francuskie.
I tutaj mała spowiedź: choć wiem, że oryginalna receptura z Wadowic pewnie zakładała ciasto robione od zera, ja najczęściej idę na skróty. Życie jest za krótkie, prawda? Dobry, gotowy płat ciasta francuskiego na maśle to żaden wstyd. Potrzebne będą dwa takie płaty, zazwyczaj o wymiarach blachy, czyli coś koło 25×35 cm. To sprawia, że jest to naprawdę łatwy przepis na kremówkę papieską. Jeśli jednak macie czas i ambicję – chylę czoła! Domowe ciasto francuskie to zupełnie inny poziom wtajemniczenia i na pewno warto spróbować.

Po drugie, serce kremówki – krem.
To on decyduje o wszystkim. By przygotować ten cudowny waniliowy krem budyniowy, który jest duszą każdego przepisu na kremówkę papieską, przygotuj:
* 1 litr mleka, najlepiej tłustego, 3,2%
* około 250 g cukru (ja daję trochę mniej, bo nie lubię przesłodzonych deserów)
* prawdziwa wanilia! 2 laski to minimum, albo chociaż 2 łyżeczki dobrego ekstraktu
* 100 g mąki pszennej (niektórzy mieszają pół na pół z ziemniaczaną, ja wolę samą pszenną, krem jest wtedy bardziej aksamitny)
* 6 żółtek od szczęśliwych kur, to one nadają piękny kolor
* 200 g prawdziwego masła, o temperaturze pokojowej. Pamiętajcie, co najmniej 82% tłuszczu!

Słyszałam też, że istnieje przepis na kremówkę papieską bez jajek, inspirowany tym, co proponuje siostra Anastazja, gdzie krem zagęszcza się głównie mąką. To świetna alternatywa dla alergików. Ten przepis na kremówkę papieską jest jednak tradycyjny, z żółtkami.

Na koniec, zwieńczenie dzieła.
Oczywiście cukier puder. Cała chmura cukru pudru do posypania. Bez tego żaden przepis na kremówkę papieską nie byłby kompletny.

A teraz do dzieła! Robimy kremówkę krok po kroku.

Gotowi? To teraz przechodzimy do najprzyjemniejszej części. Pokażę wam, jak zrobić kremówkę papieską krok po kroku, żeby wyszła idealna. To mój niezawodny przepis na kremówkę papieską.

Zaczynamy od ciasta.
Rozwiń delikatnie płaty ciasta francuskiego. Nie wałkuj ich na siłę, mają być cieniutkie. Dopasuj je do swojej blaszki. A teraz najważniejsze – weź widelec i ponakłuwaj całą powierzchnię. Bez tego ciasto napęcznieje jak balon i nici z chrupiących blatów. Pieczemy każdy blat osobno w piekarniku nagrzanym do 200 stopni. Tak, aż będzie pięknie złocisty, to potrwa jakieś 12-15 minut. Pilnuj go! Mi raz się zdarzyło zapomnieć i musiałam biec do sklepu po nowe ciasto. Upieczone blaty odłóż na kratkę, niech sobie spokojnie stygną. To podstawa, gdy realizujesz przepis na kremówkę papieską z gotowego ciasta francuskiego.

Teraz czas na kremową poezję.
Mój przepis na kremówkę papieską opiera się na idealnie gładkim kremie. W garnku zagotuj większość mleka (tak z 800 ml) z cukrem i ziarenkami wydrążonymi z laski wanilii. W misce wymieszaj resztę mleka (te 200 ml) z mąką i żółtkami. Rób to dokładnie, żeby nie było żadnych grudek. Kiedy mleko w garnku zawrze, zmniejsz ogień i cienką strużką wlewaj mieszankę z miski, cały czas energicznie mieszając trzepaczką. To jest ten moment, który wymaga skupienia. Gotuj chwilę, ciągle mieszając, aż masa zgęstnieje do konsystencji takiego porządnego budyniu. A teraz kluczowe: odstaw do całkowitego wystudzenia. Musi być zimny, naprawdę zimny. Przykryj go folią spożywczą tak, żeby dotykała powierzchni – dzięki temu nie zrobi się kożuch.

Gdy budyń stygnie, utrzyj masło. Miksuj je, aż będzie puszyste i białe. Potem, łyżka po łyżce, dodawaj zimny budyń, cały czas miksując na wolnych obrotach. Po chwili powstanie gładki, aksamitny waniliowy krem budyniowy. Cudo!

Składamy wszystko w całość.
Jeden blat ciasta na dno formy. Na to cała porcja kremu – rozprowadź go równo. Przykryj drugim blatem. I teraz test cierpliwości: ciasto musi iść do lodówki na kilka godzin. Najlepiej na całą noc. Wiem, że to trudne, ale dzięki temu krem stężeje, a ciasto lekko zmięknie, co ułatwi krojenie. Finalny efekt, jaki daje ten przepis na kremówkę papieską, jest wart każdej minuty czekania. Przed podaniem obsyp obficie cukrem pudrem.

Moje porady, żeby uniknąć kuchennej katastrofy

Nawet najlepszy przepis na kremówkę papieską może się nie udać, jeśli zignorujemy detale. Oto kilka rzeczy, których nauczyłam się na własnych błędach.

Co zrobić, gdy krem się zważy?
Nie panikuj! To się zdarza, najczęściej gdy masło i budyń mają różne temperatury. Spróbuj delikatnie podgrzać miskę z kremem w kąpieli wodnej i zmiksować go jeszcze raz. Zazwyczaj to pomaga. Pamiętaj, żeby dodawać zimny budyń do utartego masła, a nie odwrotnie. Każdy dobry przepis na kremówkę papieską to podkreśla.

Dlaczego ciasto jest gumowate?
Prawdopodobnie piekło się za długo w zbyt niskiej temperaturze. Ciasto francuskie kocha gorąco i krótki czas w piecu. Dlatego 200 stopni i pieczenie “na oko”, aż będzie złote, to najlepsza metoda. Solidny przepis na kremówkę papieską musi to uwzględniać.

Jak kroić, żeby się nie kruszyło?
Po pierwsze, długie chłodzenie. A po drugie, bardzo ostry i długi nóż, najlepiej taki z ząbkami, do chleba. Kroję zdecydowanym ruchem, jakbym piłowała. Działa!

Choć ten przepis na kremówkę papieską to klasyka, czasem lubię poeksperymentować. Znajomi prosili mnie kiedyś o szybki przepis na kremówkę papieską, bo mieli niespodziewanych gości. Wtedy zamiast masła użyłam serka mascarpone i bitej śmietany – wyszło lżejsze, inne, ale też pyszne. Można też dodać do kremu odrobinę rumu dla podkręcenia smaku. Jak widać, jeden przepis na kremówkę papieską może mieć wiele odsłon.

I to już wszystko

Mam nadzieję, że ten mój przepis na kremówkę papieską zachęcił Was do spróbowania. To jedno z tych polskich ciast tradycyjnych, które łączą pokolenia. Gwarantuję Wam, że kiedy podacie ją swoim bliskim, zobaczycie w ich oczach tę samą radość, którą ja widziałam jako dziecko. To naprawdę jest fantastyczny przepis na kremówkę papieską.

Dajcie się ponieść emocjom, nie bójcie się ubrudzić kuchni mąką. W pieczeniu najpiękniejsza jest właśnie ta droga. A na końcu czeka nagroda – kawałek słodkiej legendy, którą stworzyliście sami. Dajcie znać w komentarzach, jak Wam poszło!