Bronisław Komorowski – co u niego słychać? Wspominamy jego czasy i sprawdzamy wiek

Pamiętam czasy prezydentury Bronisława Komorowskiego. To był taki dziwny okres spokoju, może nawet trochę nudy, który dzisiaj wielu wspomina z jakąś taką nostalgią. Ta słynna „ciepła woda w kranie” stała się symbolem całej jego kadencji. Człowiek, który wydawał się być uosobieniem statecznego wujka z wąsem, trochę nieporadnego, ale w gruncie rzeczy dobrodusznego. Jego wpadki i gafy krążyły po internecie, ale miało się wrażenie, że to wszystko jest takie… nasze, swojskie. Czasem zastanawiam się, ile lat ma Bronisław Komorowski, że przeszedł tak długą drogę – od opozycjonisty ryzykującego wolnością w PRL, przez najważniejsze urzędy w państwie, aż do roli politycznego emeryta, który wciąż ma coś do powiedzenia. Jego historia to w zasadzie kawał najnowszej historii Polski, pełnej zakrętów i niespodzianek. Dlatego warto się przyjrzeć jego życiorysowi, żeby zrozumieć nie tylko jego, ale i czas w którym żyjemy. Ludzie często googlują, ile lat ma Bronisław Komorowski, szukając prostej odpowiedzi, a tak naprawdę to pytanie o całe pokolenie, które budowało wolną Polskę.

Początki drogi – data, która zdefiniowała pokolenie

No więc, konkrety. Bronisław Maria Komorowski urodził się 4 czerwca 1952 roku w Obornikach Śląskich. To oznacza, że w tym roku skończył 72 lata. Zawsze mnie bawił ten zbieg okoliczności, że urodził się 4 czerwca – dokładnie w dniu, który 37 lat później stał się symbolem końca komuny w Polsce. Sam zresztą lubił o tym wspominać. Urodzony tuż po najgorszych latach stalinizmu, w rodzinie o silnych tradycjach szlacheckich i patriotycznych (herbu Korczak, co dla niektórych wciąż ma znaczenie), od małego nasiąkał historią i polityką. To nie były czasy, w których można było stać z boku. Jego młodość to dorastanie w cieniu Gomułki i Gierka, to studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim w latach 70., które ukończył w 1977. To był tygiel, w którym kształtowały się charaktery. To właśnie wtedy, jako bardzo młody człowiek, zaangażował się w działalność opozycyjną. Wiedząc, ile lat ma Bronisław Komorowski w tamtym okresie – zaledwie dwadzieścia kilka – trzeba przyznać, że wymagało to nie lada odwagi. Dziś trudno to sobie wyobrazić.

Jego biografia Bronisława Komorowskiego jest mocno osadzona w tych realiach. Działalność w KOR, drukowanie i kolportowanie podziemnych wydawnictw… To nie była zabawa. Za to groziły realne konsekwencje, z więzieniem włącznie. To doświadczenie na pewno go ukształtowało i dało mu ten specyficzny rodzaj pragmatyzmu, który potem było widać w jego polityce. Patrząc na to, ile lat ma były prezydent Komorowski, można sobie uświadomić, jak ogromną drogę przeszło jego pokolenie.

Od opozycjonisty do ministra

Po studiach nie było łatwiej. Lata 80. to oczywiście „Solidarność”. Komorowski był w samym centrum wydarzeń. Jak wielu działaczy, zapłacił za to internowaniem w stanie wojennym. To kolejny punkt zwrotny, który hartuje i zostawia ślad na całe życie. Pamiętam, jak kiedyś w jakimś wywiadzie opowiadał o tym okresie z takim stoickim spokojem, jakby to była kolejna lekcja historii do odrobienia. To chyba wtedy nauczył się tej swojej słynnej powściągliwości. Po 1989 roku, kiedy Polska wreszcie odzyskała wolność, jego kariera potoczyła się już błyskawicznie. W Sejmie zasiadał od 1991 roku, praktycznie bez przerwy. Był jednym z tych polityków, którzy budowali nowe państwo od zera.

Najważniejszy przystanek przed prezydenturą? Zdecydowanie Ministerstwo Obrony Narodowej w rządzie Jerzego Buzka (2000-2001). To był kluczowy czas dla polskiej armii, która musiała się przestawić na NATO-wskie standardy. Jego praca była oceniana różnie, ale nikt nie odmawiał mu zaangażowania. Linki do oficjalnych stron jak gov.pl pokazują, jak skomplikowana była to machina. Potem przyszła funkcja Marszałka Sejmu (2007-2010), która okazała się być przedsionkiem do Pałacu Prezydenckiego. Nikt nie spodziewał się, w jak dramatycznych okolicznościach przyjdzie mu przejąć stery państwa.

Prezydentura w cieniu tragedii i czas spokoju

10 kwietnia 2010. Ta data zmieniła wszystko. Po katastrofie smoleńskiej, jako Marszałek Sejmu, Komorowski z dnia na dzień został pełniącym obowiązki prezydenta. Pamiętam ten chaos, ten szok i żałobę. On musiał wtedy zachować zimną krew i zapewnić ciągłość państwa. I chyba zdał ten egzamin. To pchnęło go do startu w wyborach prezydenckich, które wygrał. Gdy obejmował urząd, wiele osób sprawdzało, ile lat ma Bronisław Komorowski – miał wtedy 58 lat, był w idealnym wieku dla polityka, z ogromnym doświadczeniem, a jednocześnie wciąż pełen sił. Jego prezydentura, jak już wspomniałem, to był czas stabilizacji. Może bez wielkich fajerwerków, ale też bez większych wstrząsów. Wspierał integrację z Unią, zacieśniał więzi z NATO, a w kraju starał się być prezydentem zgody. Pamiętam jak gościł u nas Euro 2012, ta atmosfera ogólnonarodowej fiesty. To było coś niesamowitego.

Oczywiście, nie wszystko było idealne. Krytycy zarzucali mu bierność, brak wizji, a jego gafy językowe czy niefortunne zachowania (jak wejście na krzesło w japońskim parlamencie) stawały się memami. Ale dla wielu ludzi był po prostu normalny, przewidywalny. Być może ta normalność w pewnym momencie ludziom się znudziła. Jego przegrana z Andrzejem Dudą w 2015 roku była dla wielu szokiem. To pokazało, jak szybko mogą zmieniać się nastroje społeczne. Kariery polityczne bywają nieprzewidywalne, wystarczy spojrzeć na drogę, jaką przeszedł Arnold Schwarzenegger – od aktora do gubernatora. Ludzie potrzebują zmiany. Zastanawiając się, ile lat ma Bronisław Komorowski w momencie porażki, widać, że był politykiem wciąż aktywnym, a jednak musiał ustąpić miejsca młodszym.

Co dzisiaj robi były prezydent?

Po odejściu z urzędu Bronisław Komorowski nie zniknął. Założył swój instytut, Instytut Bronisława Komorowskiego, i stał się rodzajem komentatora-autorytetu. Często pojawia się w mediach, dzieli się swoimi przemyśleniami, czasem wbije jakąś szpilę obecnej władzy, ale robi to w swoim stylu – bez zbędnej agresji. Jest takim politycznym „elder statesman”, którego głos, choć może już nie porywa tłumów, jest jednak słuchany z uwagą. Bronisław Komorowski aktualny wiek pozwala mu na spojrzenie na wszystko z większym dystansem. Nie musi już walczyć o głosy. Obserwując go dzisiaj, często łapię się na myśli, ile lat ma Bronisław Komorowski, że wciąż mu się chce. A jednak, widać, że Polska nadal leży mu na sercu.

Życie poza pałacem

Poza polityką Komorowski to przede wszystkim mąż, ojciec piątki dzieci i dziadek całkiem sporej gromadki wnucząt. Rodzina zawsze była dla niego ważna, co często podkreślał. Jego żona, Anna, dzielnie trwała u jego boku, tworząc wizerunek stabilnego, tradycyjnego domu. To był ważny element jego wizerunku, kontrastujący z bardziej dynamicznym i często burzliwym życiem prywatnym innych osób publicznych. Ciekawym przypadkiem jest Magdalena Ogórek, która również próbowała swoich sił w polityce, ale jej droga i wizerunek były zupełnie inne.

Jego wielką pasją, o której wie chyba każdy, jest myślistwo. To hobby budziło i wciąż budzi kontrowersje, ale on nigdy się go nie wypierał. Tłumaczył to jako część tradycji, sposób na kontakt z naturą. To kolejny element, który czynił go postacią niejednoznaczną, taką z krwi i kości, a nie tylko wykreowaną przez speców od PR. To ciekawe, że pytanie „ile lat ma Bronisław Komorowski” często pojawia się w kontekście jego kondycji fizycznej, właśnie w związku z polowaniami.

Podsumowanie w kilku słowach

Życiorys Bronisława Komorowskiego to gotowy scenariusz na film o polskiej transformacji. Od młodego chłopaka z dobrego domu, który rzuca wyzwanie systemowi, przez trudne lata walki i internowania, aż po sam szczyt władzy. Jego prezydentura na pewno zostanie zapamiętana jako czas spokoju i próby budowania zgody, co z dzisiejszej perspektywy wydaje się niemal egzotyczne. Data urodzenia Bronisława Komorowskiego plasuje go w pokoleniu, które miało historyczną misję do wykonania i, w dużej mierze, ją wykonało.

Dziś, gdy ktoś pyta, ile lat ma Bronisław Komorowski, odpowiedź „72” to coś więcej niż tylko liczba. To miara doświadczenia, suma sukcesów i porażek, świadectwo całego burzliwego okresu w naszych dziejach. I choć jego czas w aktywnej polityce minął, pozostaje ważnym punktem odniesienia dla każdego, kto interesuje się Polską. To po prostu kawał naszej wspólnej historii, czy się go lubiło, czy nie.