Mój sekretny przepis na racuchy drożdżowe jak u babci. Puszyste i pełne wspomnień.

Są takie zapachy, które teleportują nas w czasie. Dla mnie to zapach rosnącego ciasta drożdżowego, cynamonu i smażonych jabłek. Automatycznie ląduję w małej kuchni mojej babci, gdzie na starym, drewnianym stole stała wielka miska przykryta lnianą ściereczką, a w niej działy się czary. Te czary miały konkretną nazwę: racuchy. Puszyste jak chmurka, złociste, z kawałkami jabłek, które pod wpływem temperatury stawały się cudownie miękkie. To był smak beztroski, miłości i najwspanialszych podwieczorków na świecie.

Przez lata próbowałam odtworzyć ten smak. Przeszłam przez kilka przepisów, kilka porażek (zbite, twarde placki, pamiętam je do dziś!), aż w końcu, metodą prób i błędów, doszłam do ideału. Dziś chcę się z wami podzielić tym, co uważam za najlepszy przepis na racuchy drożdżowe. To nie jest tylko lista składników. To cała opowieść, która krok po kroku poprowadzi was do stworzenia czegoś naprawdę wyjątkowego, czegoś co może stanie się i waszym smakiem domu.

Czym dla mnie są racuchy? To coś więcej niż placek

Racuchy drożdżowe to dla mnie absolutna klasyka, taki fundament polskiej kuchni, trochę jak tradycyjny krupnik czy gołąbki jak u babci. To danie, które łączy pokolenia. Pamiętam, jak moja mama smażyła je dla mnie, a wcześniej jej mama dla niej. Każdy ma na nie jakiś swój patent, jakiś sekretny składnik. To proste jedzenie, bez udziwnień, ale właśnie w tej prostocie tkwi cała magia. Wystarczy kilka podstawowych składników, trochę ciepła i cierpliwości, by na talerzu pojawiły się małe dzieła sztuki. Idealne na leniwe, słodkie śniadanie, na deser, na poprawę humoru. Zawsze. Ten przepis na racuchy drożdżowe to moja wersja tej tradycji.

Zbieramy skarby do naszej miski

Zanim zaczniemy mieszać, upewnijmy się, że mamy wszystko pod ręką. To oszczędza nerwów, uwierzcie mi. Podstawą są oczywiście mąka pszenna, mleko, jajka, trochę cukru i szczypta soli. No i drożdże, bez nich ani rusz.

I tu pierwsze pytanie: świeże czy suche? Babcia zawsze używała świeżych, w kostce, i ja też je wolę. Mają taki specyficzny zapach, który od razu kojarzy mi się z domowym ciastem. Ale jeśli macie pod ręką tylko suche, nic straconego. Racuchy drożdżowe z suchymi drożdżami też wyjdą super, tylko trochę inaczej się z nimi postępuje – zazwyczaj miesza się je prosto z mąką, bez robienia zaczynu. Na 500g mąki daję zazwyczaj jedną paczuszkę, czyli 7g. Ten łatwy przepis na racuchy drożdżowe jest naprawdę elastyczny.

A dodatki? Oczywiście jabłka! Najlepsze są te twarde i kwaskowate, jak szara reneta. Po usmażeniu idealnie równoważą słodycz ciasta. Cukier waniliowy też robi robotę, dodaje takiego fajnego aromatu. Czasem sypnę też trochę cynamonu. Warto też zajrzeć na strony takie jak NCEZ, żeby poczytać więcej o wartościach odżywczych owoców, które dodajemy do naszych potraw.

No to do dzieła! Babciny przepis na racuchy drożdżowe krok po kroku

Najpierw zaczyn, czyli serce całego przedsięwzięcia

Zaczynamy od zaczynu. To jest absolutnie kluczowe. Raz się spieszyłam i zalałam drożdże za gorącym mlekiem. Efekt? Drożdże się „zaparzyły” i ciasto ani drgnęło. Godzina czekania na marne. Dlatego mleko musi być ciepłe, ale nie gorące. Takie w sam raz, jak dla dziecka. Do miseczki kruszymy drożdże (ja daję ok. 25g świeżych), dodajemy łyżkę cukru, łyżkę mąki i zalewamy to połową szklanki ciepłego mleka. Mieszam, przykrywam ściereczką i odstawiam w jakieś ciepłe miejsce bez przeciągów. Po 10-15 minutach powinna pojawić się na nim piękna, bąbelkowa „czapeczka”. To znak, że drożdże żyją i mają się dobrze.

Mieszamy, wyrabiamy i czekamy

Do dużej miski przesiewam mąkę (ok. 500g). Dzięki temu ciasto będzie bardziej napowietrzone. Robię w niej dołek, do którego wlewam wyrośnięty zaczyn. Dodaję resztę mleka (w sumie ok. 1,5 szklanki), 2 jajka, ze 2-3 łyżki cukru i szczyptę soli. I teraz mieszanie. Można mikserem z hakami, można ręcznie. Ciasto powinno być gładkie, dość luźne, ale nie lejące. Gdy już jest dobrze wyrobione, znowu przykrywam je ściereczką i odstawiam w ciepłe miejsce. Tym razem na dłużej, na jakąś godzinę, może nawet półtorej. Musi podwoić swoją objętość. Cierpliwość jest tu kluczowa, ten etap jest ważny w każdym przepisie na racuchy drożdżowe.

Czas na jabłka i wielkie smażenie

Gdy ciasto pięknie wyrośnie, czas na finał. Jeśli robicie przepis na racuchy drożdżowe z jabłkami, to teraz jest ten moment. Jabłka obieram, kroję w kosteczkę albo ścieram na tarce o grubych oczkach i delikatnie mieszam z ciastem. Na patelni rozgrzewam olej – musi być go dość sporo, tak z centymetr. Jak sprawdzić czy jest gotowy? Wrzucam odrobinkę ciasta, jeśli od razu zaczyna skwierczeć i wypływa na wierzch, jest idealnie. Łyżką maczaną w oleju nabieram porcje ciasta i kładę na patelnię. Smażymy z obu stron na taki ładny, złocisty kolor. Nie za długo bo się spalą, nie za krótko bo będą surowe w środku, trzeba wyczuć ten moment. Gotowe racuchy wykładam na ręcznik papierowy, żeby pozbyć się nadmiaru tłuszczu.

I gotowe! Podajemy jeszcze ciepłe, posypane cukrem pudrem. Ja uwielbiam z kleksem kwaśnej śmietany, która przełamuje słodycz. Niebo w gębie, mówię wam.

A co jeśli… czyli wariacje na temat racuchów

Kiedy już opanujecie ten najlepszy przepis na racuchy drożdżowe, możecie zacząć eksperymentować. To jest w gotowaniu najfajniejsze! Czasem do ciasta dodaję serek homogenizowany – racuchy drożdżowe z serkiem homogenizowanym są bardziej wilgotne i kremowe. Można też zrobić racuchy drożdżowe bez jajek, zastępując je np. musem jabłkowym.

Ktoś w rodzinie jest weganinem? Żaden problem. Weganizm w kuchni to już nie czarna magia, jest mnóstwo inspiracji, chociażby na stronach takich jak Jadlonomia. Wegański przepis na racuchy drożdżowe to po prostu zamiana mleka krowiego na roślinne i pominięcie jajek. Zamiast jabłek możecie dodać banany, borówki, co tylko macie pod ręką.

Czasem na rodzinnym stole obok racuchów lądują też inne rzeczy, czasem nawet wytrawne sałatki, ale to placki znikają pierwsze. Chociaż muszę przyznać, że podanie ich z surówką z marchewki to już byłaby dla mnie ekstrawagancja, ale kto wie, może komuś posmakuje!

Wasze pytania o racuchy – bez tajemnic

Dostaję czasem pytania o te racuchy, więc zbiorę tu odpowiedzi na te najczęstsze.

• Czy ciasto można zrobić dzień wcześniej? Jasne! Po wyrośnięciu ciasta, po prostu wstawcie je do lodówki. Następnego dnia wyjmijcie je na godzinkę przed smażeniem, żeby złapało temperaturę pokojową. To naprawdę szybki przepis na racuchy drożdżowe, jeśli rozłożymy pracę na dwa dni.
• Jak je przechowywać? Najlepsze są świeże, wiadomo. Ale jeśli coś zostanie, to w zamkniętym pojemniku w lodówce wytrzymają ze dwa dni.
• Czy można je odgrzewać? Można, chociaż tracą trochę na puszystości. Najlepiej na suchej patelni pod przykryciem albo chwilkę w piekarniku.

Teraz wasza kolej!

Mam nadzieję, że ten mój przydługi wywód i ten sprawdzony przepis na racuchy drożdżowe zachęciły was do działania. To naprawdę proste, a radość domowników (i własna!) jest bezcenna. Dajcie znać, jak wam wyszły i czy ten przepis na racuchy drożdżowe też stał się waszym ulubionym. Smacznego!