Mój niezawodny przepis na róże karnawałowe – smak dzieciństwa w Tłusty Czwartek

Pamiętam to jak dziś. Zapach gorącego oleju mieszający się ze słodką wonią cukru pudru, który unosił się po całym małym mieszkaniu mojej babci. To był zapach Tłustego Czwartku. Wszędzie leżał cieniutki, biały pył, a ja, mała dziewczynka z nosem utytłanym w mące, z wypiekami na twarzy patrzyłam, jak babcia zręcznymi ruchami tworzy te małe, chrupiące cuda. Róże karnawałowe. Dla mnie były o niebo lepsze niż pączki czy nawet ukochane faworki. To był prawdziwy rytuał. Dzisiaj, po latach, odtwarzam ten smak i zapach we własnej kuchni, a ten tradycyjny przepis na róże karnawałowe, spisany pożółkłym atramentem w starym zeszycie babci, jest moim największym kulinarnym skarbem. Chcę się nim z Wami podzielić, bo takie smaki trzeba pielęgnować. To coś więcej niż tylko jedzenie. To wspomnienia, ciepło i miłość zamknięta w kruchym cieście. Przygotujcie się, bo zaraz odkryjecie sekret na idealne, domowe róże, które przeniosą Was w czasie. To jest właśnie ten przepis na róże karnawałowe, którego szukaliście.

Chwila historii, czyli skąd się wzięły te cuda?

Zanim zabierzemy się za wałkowanie i smażenie, zastanówmy się na moment, skąd w ogóle wzięły się te karnawałowe słodkości. Babcia opowiadała, że to staropolska tradycja, taka nasza odpowiedź na huczne bale i uczty. W karnawale, a zwłaszcza w Tłusty Czwartek, trzeba było najeść się na zapas przed Wielkim Postem. I to musiało być tłusto i słodko! I wiecie co? Te róże, choć wyglądają tak niewinnie i elegancko, idealnie wpisują się w tę tradycję. Są smażone na głębokim tłuszczu, chrupiące, no i oczywiście obsypane górą cukru pudru.

One są zupełnie inne niż pączki. Nie mają tej drożdżowej puszystości. Są delikatne, kruche, niemal jak koronka. Faworki są do nich podobne, ale róże… róże to już wyższa szkoła jazdy, jeśli chodzi o wygląd. Prawdziwa ozdoba stołu. Zawsze czułam dumę, kiedy na paterze obok pączków lądowały moje, jeszcze ciepłe róże. To właśnie czyni ten przepis na róże karnawałowe tak wyjątkowym i wartym odtworzenia.

Do dzieła! Oto mój przepis na róże karnawałowe krok po kroku

No dobrze, koniec wspomnień, czas zakasać rękawy. Obiecuję, że to wcale nie jest takie trudne, jak mogłoby się wydawać. Najważniejsze jest serce włożone w przygotowanie i… kilka sprawdzonych trików, które zdradziła mi babcia. To naprawdę najlepszy przepis na róże karnawałowe jaki znam, bo jest prosty i zawsze wychodzi. Gwarantuję, że ten przepis na róże karnawałowe to strzał w dziesiątkę.

Co musisz mieć pod ręką? Lista skarbów

Jakość składników jest tutaj kluczowa, serio. Nie idźcie na skróty. Dobra mąka i świeże jajka to podstawa.

Składniki na ciasto:

• Mąka pszenna – ja zawsze używam tortowej, typ 450. Około 300-350g powinno wystarczyć.
• Jajka – 2 duże, najlepiej od szczęśliwych kurek. Potrzebne będzie jedno całe i jedno żółtko.
• Kwaśna śmietana 18% – taka gęsta, kremowa. Dajcie ze 100g, czyli jakieś 4 kopiate łyżki.
• Spirytus albo ocet – 1 łyżka. Błagam, nie pomijajcie tego! To jest super-ważne.
• Sól – maleńka szczypta dla podkreślenia smaku.

Do smażenia i dekoracji:

• Olej rzepakowy albo smalec – ja preferuję olej, potrzebny będzie około 1 litr.
• Dżem – koniecznie gęsty! Babcia używała konfitury z róży, ja czasem daję malinowy.
• Cukier puder – duuuuużo cukru pudru.

Ten przepis na róże karnawałowe z kwaśną śmietaną jest genialny, bo śmietana sprawia, że ciasto jest elastyczne i cudownie delikatne po usmażeniu. A co do alkoholu… Pamiętam, jak raz, jako nastolatka, chciałam być mądrzejsza i pominęłam spirytus. “Po co to komu?” – myślałam. To był dramat. Moje róże piły tłuszcz jak gąbka, były ciężkie i niesmaczne. Nigdy więcej tego błędu nie popełniłam. Alkohol sprawia, że na powierzchni ciasta tworzą się pęcherzyki powietrza, które ograniczają wchłanianie tłuszczu. To cały sekret ich chrupkości! Dlatego każdy dobry przepis na róże karnawałowe zawiera ten składnik.

Zaczynamy zabawę, czyli ciasto idealne

Teraz pora na trochę magii. Wyrobienie ciasta to moment, w którym wszystko się zaczyna.

Na stolnicę albo do dużej miski przesiejcie mąkę. Zróbcie w niej dołek, jak wulkan. Do tego krateru wbijcie jajko i żółtko, dodajcie śmietanę, spirytus i szczyptę soli. I teraz delikatnie, widelcem albo palcami, zacznijcie mieszać składniki, zagarniając mąkę do środka. Kiedy wszystko się z grubsza połączy, zacznijcie wyrabiać. To jest ten moment, kiedy trzeba włożyć w to trochę siły. Ugniatajcie, wałkujcie, składajcie i znowu ugniatajcie. A wiecie, co robiła moja babcia? Brała wałek i tłukła nim ciasto przez kilka minut! Mówiła, że to najlepszy sposób, żeby je napowietrzyć i żeby było super kruche. Po około 10-15 minutach takiego traktowania ciasto powinno być gładkie, elastyczne i jednolite. Ten przepis na róże karnawałowe bez drożdży jest moim ulubionym.

Gotowe ciasto zawińcie w folię i wsadźcie do lodówki na minimum 30 minut. Niech sobie odpocznie. Dzięki temu gluten się rozluźni, a ciasto będzie się potem o wiele łatwiej wałkować. Czasem zostawiam je nawet na godzinę, jak mam czas. Taki prosty przepis na róże karnawałowe, a tyle w nim techniki.

Małe dzieła sztuki – formujemy nasze róże

To moja ulubiona część! Tu zaczyna się prawdziwa kreatywność. Wyjmijcie schłodzone ciasto, podzielcie na 2-3 części, żeby było łatwiej pracować.

Każdą część musicie rozwałkować na naprawdę cieniutki placek. Stolicę lekko podsypcie mąką, ale bez przesady. Ciasto ma być tak cienkie, że prawie przezroczyste. Jak widzicie przez nie wzór na blacie, to znaczy, że jest idealnie. To jest sekret tego, jak zrobić róże karnawałowe krok po kroku, by były chrupiące. Weźcie teraz szklanki albo foremki o trzech różnych średnicach. Powiedzmy, 6 cm, 4 cm i 2.5 cm. Z ciasta wycinajcie kółka – po jednym z każdego rozmiaru na jedną różę. Każde kółko natnijcie nożem w 4-5 miejscach od brzegu do środka, ale nie do samego końca! Środek musi zostać cały. Płatki powstałe z nacięć układamy na sobie od największego do najmniejszego, smarując środek każdego kółka odrobiną białka, żeby się skleiły. Na sam koniec mocno dociśnijcie palcem sam środek, żeby cała konstrukcja się trzymała. Pamiętam, jak za pierwszym razem za słabo docisnęłam i moje piękne róże rozpadły się w gorącym oleju. Co to była za rozpacz! Dlatego teraz dociskam porządnie. Cały ten tradycyjny przepis na róże karnawałowe opiera się na takich małych detalach.

Gorąca kąpiel, czyli smażenie do perfekcji

Rozgrzejcie olej w szerokim garnku. Musi być go na tyle dużo, żeby róże mogły swobodnie pływać. A jak sprawdzić temperaturę bez termometru? Babciny sposób jest niezawodny. Wrzućcie mały skrawek ciasta. Jeśli od razu wypłynie na powierzchnię i zacznie się rumienić, otoczony wesołymi bąbelkami, to znaczy, że olej jest gotowy. Jeśli opadnie na dno – za zimny. Jeśli spali się w sekundę – za gorący.

Wkładajcie róże na gorący tłuszcz, po 2-3 na raz, nie więcej, żeby nie obniżyć za bardzo temperatury oleju. One w trakcie smażenia pięknie się otworzą, jak prawdziwe kwiaty. To jest magiczny moment. Smażcie z każdej strony na złoty kolor, to trwa dosłownie minutę, może dwie. Musicie być czujni, bo dobry przepis na róże karnawałowe wymaga uwagi przy smażeniu. Trzeba je pilnować, bo szybko się rumienią. Wyjmujcie je łyżką cedzakową i odkładajcie na ręcznik papierowy, żeby odsączyć nadmiar tłuszczu. Ten etap to kwintesencja tego, jak powinien wyglądać dobry przepis na róże karnawałowe.

Ostatni szlif – dżem i cukrowy śnieg

Kiedy róże trochę przestygną, przychodzi czas na dekorację. W sam środek każdej róży, w to wgłębienie, które zrobiliśmy palcem, nałóżcie odrobinę gęstego dżemu. Klasycznie używa się konfitury różanej, co pięknie podkreśla nazwę ciastka, ale ja uwielbiam też wersję z kwaśnym dżemem malinowym. Kontrast smaków jest obłędny. Jeśli zastanawiacie się nad urozmaiceniem, to przepis na róże karnawałowe z bitą śmietaną też jest ciekawy – wtedy zamiast dżemu, po wystudzeniu można nałożyć kleks bitej śmietany, ale trzeba je zjeść od razu. To wspaniała odmiana dla klasycznego przepisu na róże karnawałowe.

Na koniec – najważniejsze. Weźcie sitko, nasypcie do niego cukru pudru i zróbcie nad różami prawdziwą śnieżycę. Bez obfitej warstwy białego puchu to nie to samo! Układajcie je na dużej paterze, niech kuszą wyglądem i zapachem. Mój sprawdzony przepis na róże karnawałowe gwarantuje, że znikną w mgnieniu oka.

A może by tak zaszaleć? Kilka pomysłów i trików od serca

Chociaż ten klasyczny, tradycyjny przepis na róże karnawałowe jest dla mnie idealny, czasem lubię poeksperymentować. Możecie do ciasta dodać łyżeczkę kakao, wtedy wyjdą Wam róże “czekoladowe”. Można też zaszaleć z nadzieniem – gęsty kajmak albo powidła śliwkowe też będą pasować. Czasem, dla zabawy, robię też wersję mini, używając nakrętek od butelek do wycinania najmniejszych kółek. Wyglądają przeuroczo! Wiele osób szuka inspiracji i porównuje różne receptury, wpisując w internecie “róże karnawałowe przepis Magdy Gessler”, ale wierzcie mi, ten domowy, prosty przepis na róże karnawałowe od babci ma w sobie najwięcej magii. Bo to przepis z duszą. Mam nadzieję, że pokochacie ten przepis na róże karnawałowe tak samo jak ja.

Na koniec jeszcze jedna rada, róże najlepiej smakują tego samego dnia, kiedy są najbardziej chrupiące. Chociaż u mnie w domu rzadko kiedy dotrwają do następnego poranka. Ten przepis na róże karnawałowe po prostu uzależnia!