Pączki z kilograma mąki? Ten przepis mojej babci zawsze się udaje

Pamiętam to jak dziś. Zapach drożdży unoszący się w małej kuchni babci, ciepło bijące od pieca i ten gwar, kiedy cała rodzina zbierała się w oczekiwaniu na pierwszą partię. Tłusty Czwartek w moim rodzinnym domu to był prawdziwy rytuał, a jego sercem był stary, pożółkły zeszyt z przepisami. To właśnie w nim krył się ten jeden, jedyny przepis na pączki z kilograma mąki. Babcia mówiła, że mniej nie opłaca się robić, bo znikają, zanim zdążą ostygnąć.

I miała rację. Dlatego dzisiaj, zamiast stać w tych absurdalnie długich kolejkach, dzielę się z Wami kawałkiem mojej rodzinnej tradycji. To coś więcej niż lista składników. To przepis na wspomnienia, na uśmiechy i na ten idealny pączek z białą obwódką, który smakuje jak dzieciństwo. Zrobimy razem puszyste, lekkie i obłędnie pyszne domowe pączki. Gwarantuję, że zapach, który wypełni wasz dom, będzie najlepszą zapowiedzią tego, co nadchodzi.

Po co się porywać od razu na kilogram mąki?

Ktoś może zapytać: po co od razu taka ilość? Ano dlatego, że domowe pączki mają to do siebie, że przyciągają ludzi. Zjawią się sąsiedzi, wpadną znajomi, dzieci przyprowadzą kolegów. I nagle okazuje się, że ta góra pączków wcale nie jest taka duża. Robienie pączków z kilograma mąki to po prostu ekonomia radości. Zamiast brudzić kuchnię kilka razy, robisz to raz a porządnie. Wszystko za jednym zamachem, a potem już tylko świętowanie. Poza tym, powiedzmy sobie szczerze, czy jest coś lepszego niż podzielenie się jeszcze ciepłym, obsypanym cukrem pudrem pączkiem? No właśnie. To jest ta magia, dla której warto poświęcić trochę czasu. Ten prosty przepis na pączki z kilograma mąki krok po kroku sprawi, że poczujecie się jak prawdziwi mistrzowie cukiernictwa.

To też świetna okazja, żeby przypomnieć sobie inne karnawałowe tradycje. Może obok pączków pojawią się też faworki albo inne przepisy karnawałowe, które sprawią, że ten czas będzie jeszcze bardziej wyjątkowy.

Skarby z babcinej spiżarni, czyli co potrzebujemy

Sekret najlepszych pączków tkwi w prostocie i jakości. Babcia zawsze powtarzała, że nie ma dróg na skróty. Tu wszystko musi być najlepsze. Oto nasza lista zakupów, żeby powstały idealne, puszyste pączki z 1 kg mąki przepis ten wymaga od nas trochę serca.

• Mąka: Koniecznie pszenna, tortowa, typ 450 lub 500. Przesiana, napowietrzona – to podstawa. Babcia mówiła, że mąka musi „oddychać”. Szukajcie dobrej jakości, na przykład w sprawdzonych młynach, jak jakaś lokalna marka.
• Drożdże: Tylko świeże! Na kilogram mąki daję zazwyczaj około 70 g. Zapomnijcie o suchych, jeśli chcecie poczuć ten prawdziwy, domowy aromat. Świeże drożdże pachną specyficznie, lekko chlebowo – to znak, że mają moc. Pytanie, ile drożdży na kilogram mąki do pączków to klucz, a ja ufam babcinym proporcjom.
• Jajka, a właściwie żółtka: To one dają ten piękny, żółciutki kolor i aksamitną strukturę. Na kilogram mąki przyda się z 8-10 samych żółtek. Białka można wykorzystać na bezę!
• Ciepłe mleko i roztopione masło: Mleko nie może być gorące, bo zabije drożdże! Ma być przyjemnie ciepłe, jak woda do kąpieli dla dziecka. Masło prawdziwe, osełkowe, a nie jakieś tam miksy.
• Cukier i sól: Cukier do smaku i dla drożdży, a szczypta soli, żeby podbić wszystkie smaki. Zawsze.
• Spirytus: To nie żart! Łyżka lub dwie do ciasta to tajna broń w walce z nasiąkaniem tłuszczem. Alkohol paruje podczas smażenia, a pączki pozostają lżejsze. Serio, to działa.
• Aromaty: Prawdziwa wanilia, skórka otarta ze sparzonej cytryny albo pomarańczy. To one sprawiają, że pączki nie są mdłe.

Moja babcia pokazała mi jak to zrobić, a teraz ja pokażę Tobie

To co, zakasamy rękawy? To nie jest fizyka kwantowa, ale wymaga trochę cierpliwości i serca. Podążajcie za mną, a stworzymy razem coś pysznego.

Najpierw zaczyn. To jak rozpalenie ogniska. W miseczce kruszymy drożdże, zasypujemy łyżką cukru, zalewamy połową szklanki ciepłego mleka i mieszamy z dwiema łyżkami mąki. Konsystencja ma być jak gęsta śmietana. Odstawiamy w ciepłe miejsce na jakieś 15 minut. Musi urosnąć i zacząć „pracować”, pojawią się bąbelki. Jak nic się nie dzieje, drożdże są do niczego i trzeba zacząć od nowa.

Kiedy zaczyn rośnie, do wielkiej miski przesiewamy mąkę. Robimy w niej dołek, do którego wbijamy żółtka, dodajemy resztę cukru, sól, spirytus i aromaty. Kiedy zaczyn jest gotowy, wlewamy go do miski. Dodajemy też resztę ciepłego mleka i zaczynamy wyrabiać. Na początku ciasto będzie się kleić, ale to normalne. Po kilku minutach dodajemy roztopione, przestudzone masło i wyrabiamy dalej.

I tu jest najważniejszy moment. Wyrabianie. Ręcznie to z 15-20 minut solidnej pracy. Ciasto trzeba napowietrzyć, wtłoczyć w nie miłość. Ma być gładkie, elastyczne i odchodzić od ręki. Jeśli macie robota planetarnego z hakiem, to super, oszczędzicie sobie pracy. W takim przypadku wystarczy około 10 minut. Wiem, że istnieje też przepis na pączki z kilograma mąki Thermomix, więc jeśli macie to cudo w kuchni, na pewno da radę. Niezależnie od metody, efekt ma być ten sam: piękne, sprężyste ciasto.

Teraz czas na odpoczynek. Ciasto przekładamy do miski wysmarowanej olejem, przykrywamy czystą ściereczką i odstawiamy w ciepłe miejsce na godzinę, może półtorej. Musi podwoić swoją objętość.

Gdy ciasto wyrośnie, wykładamy je na stolnicę, lekko zagniatamy, żeby je odgazować. Wałkujemy na placek o grubości około 1,5 cm. I teraz klasyka – szklanką wykrawamy kółka. Odpady ciasta oczywiście zagniatamy i wałkujemy ponownie. Wykrojone pączki układamy na ściereczce posypanej mąką, przykrywamy drugą i znów dajemy im spokój na jakieś 30-40 minut. Muszą napęcznieć, stać się lekkie jak chmurka. To drugi etap wyrastania, kluczowy dla tej słynnej białej obwódki.

Smażenie! To finał. W szerokim garnku rozgrzewamy tłuszcz – olej rzepakowy, smalec, co kto lubi. Temperatura jest krytyczna: 175-180°C. Jeśli nie masz termometru, zrób test na kawałku ciasta. Wrzucony, powinien od razu wypłynąć i zacząć się rumienić, ale nie palić. Pączki wkładamy delikatnie, po kilka sztuk. Smażymy po 2-3 minuty z każdej strony na złoty kolor. Przewracamy tylko raz! Usmażone wyławiamy łyżką cedzakową i odkładamy na ręczniki papierowe, żeby pozbyć się nadmiaru tłuszczu. Podobnie postępujemy, gdy robimy domowe gofry, gdzie temperatura gofrownicy też jest kluczowa.

Wisienka na torcie, czyli nadzienie i dekoracja

Kiedy pączki trochę przestygną, ale są wciąż ciepłe, czas na nadziewanie. Klasyka to konfitura z płatków róży albo powidła śliwkowe. Ja używam specjalnej długiej tylki do szprycy i wstrzykuję nadzienie do środka. Ale możecie też po prostu zrobić pączki z dziurką.

Na koniec lukier albo cukier puder. Lukier robię z cukru pudru i odrobiny gorącej wody lub soku z cytryny. Powinien być gęsty. Maczam w nim pączki i posypuję kandyzowaną skórką pomarańczową. Można też po prostu oprószyć je cukrem pudrem. Ten ostatni etap to już czysta kreacja i świetna zabawa, podobnie jak przy dekorowaniu słodkich babeczek.

Coś poszło nie tak? Spokojnie, mam na to radę

Nawet z najlepszym przepisem czasem coś może pójść nie po naszej myśli. Oto kilka odpowiedzi na najczęstsze pączkowe problemy.

• Czemu moje pączki piją tłuszcz jak szalone? Najczęściej to wina zbyt niskiej temperatury smażenia. Tłuszcz musi być gorący! Drugi powód to brak spirytusu w cieście. Nie pomijajcie go, to naprawdę działa.
• Jak zrobić, żeby były naprawdę puszyste? Dobre wyrobienie ciasta, świeże drożdże i cierpliwość przy wyrastaniu. Nie spieszcie się, ciasto musi mieć swój czas. I nie zapomnijcie o żółtkach.
• Ile pączków wychodzi z kilograma mąki? Zazwyczaj jest to spora gromadka, około 35-40 sztuk, zależy jak duże je wykroicie. Idealnie na całą rodzinę i jeszcze zostanie dla sąsiadów.
• Jak je przechowywać? Szczerze? Najlepiej ich nie przechowywać, tylko zjeść od razu. Ale jeśli już musicie, to w szczelnym pojemniku. Na drugi dzień można je na chwilę wrzucić do piekarnika, żeby odzyskały trochę świeżości.
• Czy mogę zrobić ciasto dzień wcześniej? Nie polecam. Ciasto drożdżowe jest najlepsze tego samego dnia. Przerośnięte ciasto będzie miało kwaśny, drożdżowy posmak.

Mam nadzieję, że ten przepis na pączki z kilograma mąki zagości w Waszych domach na stałe. To nie tylko sposób na pyszny deser, ale też na budowanie pięknych, słodkich wspomnień, podobnie jak przy pieczeniu tradycyjnych ciast świątecznych. Smacznego!