Trening Autogenny Schultza – Moja Droga do Wewnętrznego Spokoju

Pamiętam ten dzień, jakby to było wczoraj. Siedziałem przy biurku, kubek z kawą drżał mi w dłoni, a w głowie miałem jeden wielki szum. Deadline’y, maile, telefony – czułem, że zaraz eksploduję. Kolega z pracy rzucił wtedy od niechcenia: „Stary, spróbuj treningu autogennego Schultza”. Popatrzyłem na niego jak na wariata. Jaki trening? Brzmiało jak jakaś niemiecka gimnastyka korekcyjna. Ale byłem tak zdesperowany, że jeszcze tego samego wieczoru wpisałem tę dziwną frazę w wyszukiwarkę. Nie miałem pojęcia, że to będzie początek jednej z najważniejszych podróży w moim życiu – podróży w głąb siebie.

To nie jest kolejny poradnik w stylu “zmień swoje życie w 5 minut”. To moja historia i wszystko, czego nauczyłem się po drodze o tej niesamowitej metodzie.

Co to w ogóle jest ten trening autogenny Schultza?

Kiedy zacząłem czytać, byłem sceptyczny. Autohipnoza, autosugestia… wszystko to pachniało mi trochę szarlatanerią. Okazało się jednak, że trening autogenny Schultza to technika relaksacyjna z krwi i kości, opracowana przez niemieckiego psychiatrę, Johannesa Schultza, już w latach 30. XX wieku. To nie żadna magia, a solidna, naukowa metoda.

W największym skrócie, polega ona na tym, że za pomocą własnych myśli, takich prostych sugestii, uczymy nasze ciało, jak ma się zrelaksować. To trochę jakbyśmy dawali mu instrukcję obsługi: „Hej, ciało, teraz się odpręż”. Wyobraź sobie, że możesz świadomie wywołać w sobie uczucie przyjemnego ciężaru i ciepła, które rozlewa się po kończynach, uspokajając cały organizm. To właśnie sedno sprawy.

To nie jest trans, w którym tracisz kontrolę. Wręcz przeciwnie, zyskujesz ją. Pełną świadomość i wpływ na reakcje, które do tej pory wydawały się automatyczne. Dlatego tak bardzo polubiłem trening autogenny Schultza.

Pierwsze kroki – jak zacząć, żeby nie zwariować?

Początki były… cóż, komiczne. Leżałem na dywanie, próbując poczuć, że moja prawa ręka jest ciężka. Nic. Zero. Czułem się głupio, powtarzając w myślach te formułki. Byłem bliski rzucenia tego w diabły. Ale coś kazało mi spróbować jeszcze raz. I jeszcze raz. Kluczem jest cierpliwość i brak presji. Nie można „zmusić” ręki, żeby była ciężka. Trzeba jej na to pozwolić.

Jeśli zastanawiasz się, jak wykonać trening autogenny Schultza, oto ściągawka, która mi pomogła. To wersja absolutnie dla laików, taka jak ja na początku.

Znajdź ciche miejsce, gdzie nikt nie będzie ci przeszkadzał przez 15-20 minut. Wyłącz telefon. Połóż się wygodnie na plecach albo usiądź w fotelu (jest nawet specjalna „pozycja dorożkarza”). Chodzi o to, żeby było ci luźno.

A potem zaczyna się „zabawa”:

1. Uczucie ciężaru: Zamknij oczy i skup się na swojej dominującej ręce. Powtarzaj w myślach, bez pośpiechu: „Moja prawa ręka jest przyjemnie ciężka”. I tak kilka razy. Potem druga ręka, nogi. Na początku to może być tylko myśl, ale po kilku dniach… poczujesz to. Naprawdę.
2. Uczucie ciepła: Kiedy już opanujesz ciężar, dodajesz kolejny element. „Moja prawa ręka jest przyjemnie ciepła”. To uczucie rozszerzających się naczyń krwionośnych. Niesamowita sprawa.
3. Regulacja serca: Potem wsłuchujesz się w rytm serca. „Moje serce bije spokojnie i miarowo”. Nie próbuj go zwalniać na siłę, tylko obserwuj.
4. Spokojny oddech: „Mój oddech jest spokojny i regularny”. To samo. Obserwacja, nie siłowanie się.
5. Ciepło w splocie słonecznym: Koncentrujesz się na brzuchu. „Mój splot słoneczny jest ciepły”. To dla mnie było najtrudniejsze, ale z czasem przyszło.
6. Chłodne czoło: Na koniec wisienka na torcie. „Moje czoło jest przyjemnie chłodne”. To daje uczucie jasności umysłu.

To cały podstawowy trening autogenny Schultza dla początkujących. Brzmi prosto, ale wymaga regularności. Codziennie, nawet przez 10 minut. To jak mycie zębów dla umysłu.

Co mi to dało? Efekty, których się nie spodziewałem

Na początku celem była tylko redukcja stresu. I to dostałem. Po tygodniu regularnych sesji zauważyłem, że reaguję spokojniej na te same bodźce. Kubek z kawą przestał drżeć. Ale efekty treningu autogennego Schultza poszły o wiele dalej.

Przede wszystkim – sen. Zawsze miałem problemy z zasypianiem, a jakość mojego snu była, powiedzmy, dyskusyjna. Po dwóch tygodniach z treningiem autogennym Schultza zacząłem zasypiać w ciągu kilku minut i przesypiać całe noce. Obudziłem się wypoczęty po raz pierwszy od lat.

Kolejna rzecz to bóle głowy. Cierpiałem na napięciowe bóle głowy, zwłaszcza po ciężkim dniu pracy. Okazało się, że regularny relaks tak rozluźnił moje mięśnie, że ból po prostu zniknął. To niesamowite, jak bardzo spinamy się nieświadomie. To chroniczne napięcie mięśniowe po prostu odpuściło.

No i ogólny spokój. To trudne do opisania. To nie jest tak, że problemy znikają. One są, ale ja mam w sobie taką wewnętrzną przestrzeń, która pozwala mi spojrzeć na nie z dystansu. Trening autogenny Schultza na stres i lęk działa cuda. To moja tarcza.

Dla kogo jest ta metoda? Zaskakujące zastosowania

Myślałem, że to tylko dla zestresowanych pracowników korporacji, takich jak ja. Ale im więcej czytałem i rozmawiałem z ludźmi, tym bardziej byłem zaskoczony. Trening autogenny Schultza jest wykorzystywany w tak wielu dziedzinach. Sportowcy używają go do poprawy koncentracji i szybszej regeneracji. Ludzie zmagający się z chorobami psychosomatycznymi, jak np. zespół jelita drażliwego, odczuwają ogromną ulgę, bo uspokojenie umysłu bezpośrednio wpływa na ciało. Słyszałem nawet, że trening autogenny Schultza w ciąży pomaga kobietom przygotować się do porodu i zmniejszyć lęk. Oczywiście, w takich przypadkach zawsze trzeba gadać z lekarzem.

To narzędzie, które każdy może dostosować do swoich potrzeb. Ktoś będzie go używał, żeby lepiej spać, ktoś inny, żeby zdać ważny egzamin. Potencjał jest ogromny. Niektórzy łączą go z innymi metodami, na przykład aromaterapią, stosując olejek z lawendy dla pogłębienia relaksu. Inni z kolei łączą go z łagodnym ruchem, jak na przykład ćwiczenia pilates, by kompleksowo zadbać o ciało i umysł.

Uważaj! Kiedy trening autogenny Schultza może nie być dobrym pomysłem

To nie jest magiczna pigułka na wszystko. I chociaż jest super bezpieczny dla większości ludzi, są sytuacje, kiedy trzeba uważać. Trening autogenny Schultza przeciwwskazania ma i warto je znać. Jeśli zmagasz się z poważnymi zaburzeniami psychicznymi, jak schizofrenia czy głęboka depresja z myślami samobójczymi, to nie jest metoda dla ciebie, przynajmniej nie na własną rękę. Zawsze, ale to zawsze w takich przypadkach najpierw rozmawiaj z terapeutą lub psychiatrą. To samo dotyczy osób z epilepsją czy poważnymi chorobami serca. Bezpieczeństwo jest najważniejsze. Trening autogenny Schultza ma być wsparciem, a nie ryzykowną przygodą.

Jak się tego nauczyć? Moje sposoby

Sposobów jest kilka i każdy znajdzie coś dla siebie. Ja zacząłem od książek i artykułów w internecie. Przerobiłem chyba każdą dostępną pozycję “książka trening autogenny Schultza pdf”. Było to dobre na początek, żeby zrozumieć teorię. Potem odkryłem nagrania. Prowadzone sesje, gdzie lektor prowadzi cię krok po kroku. To było genialne! Znalezienie dobrego nagrania z “ćwiczenia treningu autogennego Schultza mp3” to był przełom. Nie musiałem już myśleć o kolejności ćwiczeń, mogłem się w pełni poddać procesowi.

Wiele osób decyduje się na kurs treningu autogennego Schultza online albo stacjonarnie, z certyfikowanym instruktorem. I to jest chyba najlepsza opcja, zwłaszcza jeśli masz trudności z samodyscypliną. Taki nauczyciel od razu wyłapie błędy i da cenne wskazówki. W sieci można znaleźć różne opinie o treningu autogennym Schultza i prowadzonych kursach, warto poszukać czegoś z dobrymi recenzjami.

Ja ostatecznie zostałem przy nagraniach. Stały się częścią mojej wieczornej rutyny.

Czy warto? Moje ostatnie słowa

Minęły już ponad dwa lata, odkąd mój kolega rzucił tę dziwną nazwę. Trening autogenny Schultza stał się dla mnie czymś więcej niż tylko techniką relaksacyjną. To stał się kompas, który pozwala mi odnaleźć drogę do siebie, kiedy gubię się w codziennym chaosie. To nie jest łatwa droga. Wymaga dyscypliny i cierpliwości. Będą dni, kiedy nic nie będziesz czuł i będziesz chciał to rzucić. Ale jeśli wytrwasz, obiecuję, że odkryjesz w sobie źródło spokoju, o którego istnieniu nie miałeś pojęcia. Więc jeśli czujesz, że kubek z kawą czasem za bardzo drży Ci w dłoniach, albo po prostu szukasz sposobu na głębsze poznanie siebie, daj szansę tej metodzie. Może tak jak dla mnie, dla ciebie też trening autogenny Schultza okaże się początkiem fascynującej podróży. Polecam z całego serca.